Berlin Fashionweek SS 2011

AQ1



Kaviar Gauche

Het leven is een rollenspel

Grappig om te zien hoe ik me op mijn omgeving aanpas, zoals nu bijvoorbeeld:

In Berlijn was ik snel te skinny dus droeg ik wijde kleding, maar hier in Milaan is the skinnier the better, dus draag ik het strakste wat ik heb en laat ik mijn benen (met muggenbulten) goed zien. In Tokio willen ze schattigheid, in Parijs personality.

Het is part of the job, zijn hoe je wordt verwacht te zijn. En je hebt geen keus, je moet erin meegaan om jobs te boeken.

Ik vind het een leuk rollenspelletje, en probeer niet te vergeten wat ik zelf ben.

Op een perron in Berlijn

In het openbaar kan ik niet op mijn gemak appels of andere gezonde dingen eten. Mensen kijken me aan.
Ik ben dun, en ze verdenken me van anorexia. Oplossing 1 is: voortaan binnen groenten en fruit eten. Optie 2 is: bedenken dat de mensen met de blikken waarschijnlijk een beetje jaloers zijn en zich afvragen waarom ze zichzelf de hele dag volproppen met broodjes worst.

Op straat kwam ik een vrij dik iemand tegen die een vers broodje vette braadwurst had gekocht, maar waarbij nadat ze mij had gezien de spijt van deze aanschaf en de ongelukkigheid in haar ogen stond te lezen.

Ik voelde me schuldig en rot, terwijl ik er niks aan kan doen.
Misschien juist wel daarom.

Vliegtuig issues

Een van de naarste dingen is als je heel nodig naar de wc moet. Nog naarder is als dat in het vliegtuig is en de twee mensen naast je oud en slaperig zijn.
Nee, die wil je het gangpad natuurlijk niet opsturen.

Het beeld van de grande frappugino caramel die je net gedronken hebt gaat niet van je netvlies, en je blaas begint steeds meer pijn te doen.
Oké.. 1,2,3.. Nu. "Mevrouw?"

Herkansing

Waarom deed ik deze week drie herkansingen? Omdat ik hoger wilde halen. Ja, dat is wat ik dacht. Ik dacht niet: ik wil een voldoende halen. Nee, alleen hoger. En ik kreeg wat ik wilde:
latijn: 4,6 -> 4,8
wiskunde: 5,5 -> 5,6
biologie: 4,6 -> 5,4
Nu lijk ik een vrije sneue leerling, omdat ik mijn herkansingen verpest heb. Dat is ook zo. Maar ik kan er mee leven, want, zie vorig blogbericht, ik heb schijt.
(Oke, en gemiddeld sta ik nog steeds goed)

Een openbaring

Ik ben veranderd het laatste jaar. Op welk gebied was me echter nog niet helemaal duidelijk, tot nu.
Ik heb iets ontwikkeld:
SCHIJT.

Het is heel erg fijn, echt waar, een wereld gaat voor je open. Probeer het maar.