# 5 - Claes Iversen @ AIFW

vrijdag 29 januari

Het 4uur meisje, zo werd ik vandaag de hele dag genoemd.
Dat kwam omdat ik pas om 4uur kon komen omdat ik nog een SE moest maken op school.
"Oh, het vier uur meisje moet snel naar de make-up"
En ik luisterde nog naar die naam ook.

Ik had maar één outfitje, wat ik eigenlijk wel relaxed vond. Geen omkleed stress dit keer. Ook had ik vandaag lekkere schoenen om op te lopen: laarzen! Die kon ik in elk geval niet verliezen onderweg.

De show ging goed, een mooie afsluiting van mijn eerste Fashionweek!

# 4 - Mada van Gaans @ AIFW

Donderdag 28 januari

Na de show van Individuals moest ik gelijk weer in de make-up voor de volgende show: die van Mada!

Het grote probleem bij deze show lag voor mij bij de schoenen. Ze waren niet alleen hoog, maar ze konden ook nog eens makkelijk uitvallen. Ik kreeg al tegenzin voor de show bij de gedachte dat ik uit mijn schoen zou slippen, en op blote voeten verder zou moeten. Bij de repetities gebeurde dat dan ook steeds.

Ik was moe van school en de vorige show, chagrijnig door de hitte en stress, en vooral bang. Toen heb ik 5 rollen tape gevraagd en in mijn schoen geplakt. Helaas werkte het niet helemaal goed, omdat ik een panty aanhad.

GODZIJDANK ging het bij de show goed, niet gevallen, niks verloren.
Maar mooi zag het er niet uit, bij bijna niemand van de modellen.

Mijn mening: Hakken van 2cm lager met een riempje zou de show heel veel goed gedaan hebben, nu ging de aandacht van het publiek namelijk voornamelijk naar de schoenen. En dat was (denk ik) niet de bedoeling.

# 3 - Individuals by Amfi @ AIFW

Donderdag 28 januari








Toen ik vandaag bij de Westergasfabriek aankwam, begon ik met de kleren te fitten.
het broekpak zat goed, maar aan het andere setje moest nog wat gebeuren. De kousen waren te wijd, en de kraag bleef ook niet naar behoren zitten.
Handschoenen, die 70euro hadden gekost, werden afgeknipt omdat ze dat mooier vonden staan. En ja hoor: die vergaten we bij de show aan te trekken. Zonde! Bij de finale voor de vorm toch nog snel aangedaan.

Na het fitten ging ik naar het haar en de make-up. Eindelijk kwam mijn droom een keer uit en kregen we krullies!

Het waren fijne schoenen, dus het lopen ging makkelijk!
Oh, en ik ben verliefd op het broekpak.

# 2 - Jan Taminiau @ AIFW

Woensdag 27 januari.

Met het vertrouwde team maakten we ons klaar om nog een showtje weg te geven, dit maal in Amsterdam. Het grote verschil voor de modellen was dat we nu niet op onze plaats mooi moesten wezen, maar meters moesten maken op de catwalk!

Helemaal aan het eind was een cirkel met allemaal camera's waar we in moesten stappen. De camera's maakten snel achter elkaar een foto, zodat het op het scherm leek alsof er om je heen gedraaid werd: super vet!
Je kunt filmpjes zien op de site van Jan: http://www.jantaminiau.com

#1 - Jan Taminiau @ Paris!

De eerste show van deze week zit erop!

Zondag 24 januari vertrokken we met bijna de hele crew met de bus naar Parijs. Niet iedereen zat in de bus, want sommigen waren al eerder gegaan om de Italiaanse vogue een preview te geven.

's Avonds sliepen we in een hotelletje, en de volgende dag was het vroeg op: Voor de ene helft 04:30 en voor de andere helft 05:30. lucky as I am hoefde ik 'pas' om half 6. Er werd een ingewikkelde creatie gemaakt in het haar (prachtig, dat wel) en we werden opgemaakt:


Toen was het tijd voor de salonpresentatie. We moesten een beetje rondlopen, vriendelijk kijken naar mensen, en poseren voor fotografen!
De kleding was prachtig!
Door Petrovsky & Ramone:





Na de presentatie was iedereen doodop, en toen we weer in de bus op de snelweg zaten (half 6) viel iedereen als een blok in slaap. Omdat we maar met ongeveer dertig man waren in een grote bus, had iedereen twee stoelen. Hoe chill! Om 8 uur stopten we even om wat te eten, en om half 1 kwamen we weer aan in Amsterdam.

Tot woensdag lieve allemaal, dan gaan we nog een keer los in Amsterdam

Schoolfrustratie

Ik heb een schoolfrustratie.
Dit wordt geen klaagblogbericht (is dat een woord?) van "ik krijg zo veel huiswerk op" of "die leraar is zóooo stom". nee, het gaat over iets anders.

Ongeveer een week geleden maakte ik een wiskunde toets. Na de toets was ik ervan overtuigd dat ik blij mocht zijn met een 3,2. Zo slecht ging het.
Eergister kreeg ik mijn toets terug. En guess what? Het was een 8,2! Ik snapte er niets van, maar goed, prima natuurlijk, 5 punten hoger dan geschat.

Vandaag kreeg ik mijn biologietoets terug, die ik ook ongeveer een week geleden gemaakt had. Na het maken van die toets ging ik jubelend de schoolpoort uit en ik vertelde iedereen dat ik toch zo van bio hield, zó overtuigd was ik van mijn foutloze toets. of tenminste, bijna foutloos. Des te groter was de tegenvaller toen er een magere 6,2 op mijn toetsblaadje was gekrabbeld.

Wat is er aan de hand? Is er iemand in het spel die met cijfers husselt, of gewoon je inschattingsvermogen manipuleert? Kan ik nu maar beter nooit meer schatten wat mijn cijfer is, of gewoon altijd zeggen: "die toets ging echt zoooooooo slecht!" en dan hopen op een hoog cijfer?

Ik weet het niet. Misschien is het het verstandigst om geen toetsen meer te maken, dan kan het ook niet mee- of tegenvallen.

It's me, me, me, me, me and euhm.. me.

I think I've got a new addiction. It's photoshopping..

Mooie Merle

Een engeltje

Merel@MIC

Mijn geliefde NHJO

Ik verklaar de liefde aan het NHJO. (Noord Hollands Jeugd Orkest)
het is zó ontzettend fijn om muziek te maken met leeftijdsgenootjes die allemaal oren aan hun hoofd hebben.. Speciaal voor jullie een gezongen toegiftje, want ja, dat is de traditie bij ons!
(oh, en sorry voor die hoge noot..)

Paris

Jippie!
Ik ga met Anniek voor Jan Taminiau een show lopen in PARIS! En ook nog één in Amsterdam. Wat een toeval. En vooral: wat ontzettend leuk!
Hopen dat ik nog meer leuke shows mag doen..
Laat de fashionweek maar komen!

Secondelijm&me

Als ik je weer zie,
ga ik secondelijm op me smeren.
En dan plak ik me aan je vast.

Iets over sneeuw

Het was een sneeuwstorm, echt. En ik moest er doorheen. Fietsend.
Een route waar ik met normale weersomstandigheden 50 minuten over doe. En nu dus waarschijnlijk honderd jaar.

Mijn fietsmaatje en ik haalden diep adem, en reden de poort van school uit. Meteen al werd ons zicht belemmerd door alle sneeuwvlokken die recht in onze wimpers vlogen. “Hier viel ik vanochtend!” riep Yoni lachend, gevolgd door “BOEM”. Aha, het was er dus nogsteeds glad!

Na een paar minuten keek ik achterom. Maar ik zag Yoni niet! O, toch, daar was ze. Ze was helemaal wit, van top tot teen. Ik had haar niet kunnen onderscheiden van de achtergrond.

Yoni’s tweede val was een stuk verderop, in een moddersneeuwplas. “BOEM”. Ik fiets al viereneenhalf jaar met haar, en inmiddels weet ik serieus hoe haar fiets klinkt als ze valt. En ik kan het niet helpen elke keer in de lach te schieten als het gebeurt.

Een klein stukje verderop deed een bestuurder zijn best om zijn busje een berg op te krijgen. Ik wilde best duwen, maar dan zou ik zelf wegglijden, dus ik bleef maar gewoon toekijken.
Weer 10 meter verderop maakte een scooter een rondje om zijn as. Wojo!

Veilige haven: De Pont! 5 minuutjes tijd om weer gevoel in mijn vingers te krijgen, en mijn fietsmaatje moed in te spreken. “Gewoon vaart houden, slippen is niet erg, zie het als iets leuks!”

Toen ik weer een paar minuten gefietst had, keek ik weer achterom. Nu was Yoni er echt niet. Ik stopte, en na een paar minuten kwam Yoni in slakkentempo aangeglibberd. “Uhm, ik was in de tussentijd nog een keer gevallen, en toen was je al heel ver weg, dus daarom duurde het even”. Haar 3e “BOEM” in één fietstocht. En haar 4e op één dag.

De rest van de weg hebben we elkaar gecoacht met kreten als: “Gewoon dóór blijven trappen!” en “Nu je concentratie niet laten verslappen!” Dat laatste was moeilijk, want ondertussen gebeurden er om ons heen ook allemaal dingen. Vloekende mensen omdat de bussen niet reden, kruispunten vol met stilstaande auto’s, en op de autoweg was het een heuze glijbaan, alleen maar ijs.

Over mijn straat heb ik het langste gedaan, daar was de sneeuw nog niet weggehaald. Yoni is niet meer gevallen. Alhoewel.. Zij moest nog een straat naar haar eigen huis, het zou zomaar kunnen dat ze daar ook nog een “BOEM” heeft gemaakt.

Eigenlijk vond ik het hartstikke leuk.
Maar nu moet het weer een keuze maken: of niet meer sneeuwen, dan kunnen we straks misschien schaatsen, of juist heel hard gaan sneeuwen, dan hoef ik morgen niet naar school.
Het weer mag kiezen.

Inspiratie

Waar de liefde al niet goed voor is.
Ik heb eindelijk weer eens inspiratie voor een liedje!

Efteling

We vroegen om een schakelbak, omdat ik dat nog moet leren, maar die hadden ze niet. Goed, doe dan maar een automaatje.. Met onze knieën in onze nek kropen we het karretje in.. Ziet er goed uit hè?



Nu we tóch in de Efteling zijn, dachten we, dan ook even naar het sprookjesbos!
Dus daar gingen we, even gedag zeggen tegen alle sprookjesfiguren die in het sprookjesbos huizen. Wat we niet wisten, bleek toen, was dat het nogal een klus bleek om er weer een weg uit te vinden. Het was al donker en er waren brullende draken en boze wolven en.. Hadden we nou maar een voorbeeld genomen aan Hans en Grietje, en broodkruimels gestrooid..

Meet Harry

het resultaat van een halfuurtje buitenspelen:

Hair - call me Sheila

We gaan dit jaar met school de musical Hair op de planken zetten.

Het gaat over een boerenjongen, hippies, en een voornaam gezin.
Ik denk dat we voornamelijk stoned over het toneel moeten rollen.

Hoe dan ook, ik heb er zin in.

In de rij voor het toilet

Hoe komt het nou toch?
Waarom komt bij damestoiletten de rij altijd helemaal de deur uit, terwijl bij de mannen alle wc’s onbezet zijn? Hoeven mannen dan nooit naar de wc? Of zijn vrouwen zo langzaam? Zelf snap ik dat niet zo goed, het is namelijk best makkelijk. Ja, ténzij je al die tekstjes aan de binnenkant van de deur gaat zitten lezen natuurlijk..
Of is het puur omdat alle mama's met de kinderen gaan plassen terwijl de papa's alvast de auto halen?
Ik weet het niet.

Fireflies

Ik heb mijn blog min of meer genoemd naar het liedje Fireflies van Owlcity. Zo'n lief liedje.